Door: Michel Post, 22 Maart 2021
Het beheren en kiezen softwarelicenties is een metiér. Om in de jungle van vendoren, licentieregels en alle mogelijkheden nog te kunnen filteren, is geen sinecure en vereist heel veel tijd en vaak stress. Alleen al de wildgroei van zoveel contractvormen doet velen wankelen.
In de praktijk zie ik dat vendoren hun klanten vaak in een bepaalde richting duwen. Meestal die van het Cloud Service Provider-contractmodel ( CSP ). Dit komt mede doordat Microsoft met ingang van afgelopen jaar alle licenties onderbrengen in zo’n Cloud-contractmodel. Dat betekent dat de gehuurde licenties – de zgn. subscriptions ( o.a de ESA ) – én de gekochte licenties in één contract worden ondergebracht. Daarbij geldt overigens dat de gekochte licenties géén Software Assurance hebben. Met andere woorden, deze licenties gaan te zijner tijd ook over in een abonnement. Deze gang van zaken hoeft niet per se slecht te zijn, zolang een en ander maar op maat van de klant is gemaakt. En precies daar wringt hem nu de schoen.
De licentiemarkt wordt gedomineerd door CSP’s die elkaar financieel beconcurreren. In het tumult van deze commoditymarkt komt het belang van de klant nog wel eens in het gedrang. Want niet iedere organisatie wil vastzitten aan een Enterprise Agreement. Evenmin willen bedrijven niet alle software in een abonnementsvorm afnemen, noch willen ze dat alles in de cloud draait. Voor bepaalde situaties is namelijk een perpetual licentie mét Software Assurance beter geschikt. De klant kan dan zelf de afschrijving, upgrades en de eventuele overstap naar een nieuwere versie regelen. Soms is zelfs een vorige versie of tweedehands licentie de beste optie. Maar, zoals gezegd, het is een vak om dit goed en kostenefficiënt te beheren.